به منظور تسهیل تجارت در سرتاسر جهان، اتاق بازرگانی بین المللی (ICC) مجموعه ای از اصطلاحات بین المللی بازرگانی یا اینکوترمز (Incoterms) را منتشر نمود. این مجموعه به طور رسمی به عنوان اصطلاحات تجاری بین المللی شناخته می شود. در حقیقت با روشن شدن تعهدات خریداران و فروشندگان نسبت به یکدیگر از سردرگمی و وقوع مشکلات برای دو طرف قرارداد جلوگیری می شود.

در حال حاضر استفاده از اینکوترمز برای کسانی که در حوزه تجارت داخلی یا بین المللی فعالیت دارند، امری بسیار مهم است. چرا که از این طریق آنها می توانند در کوتاه مدت درک بهتری نسبت به شرایط پیش رو داشته باشند. همچنین می توانند به بهترین نحو ممکن شرایط تجارت خود را اعلام نمایند. برخی از این اصطلاحات بین المللی بازرگانی برای معرفی انواع وسایل نقلیه استفاده می شوند. برخی دیگر نیز به معرفی انواع حمل و نقل از طریق دریا می پردازند.

اینکوترمز چیست

در واقع با استفاده از اینکوترمز هم خریدار و هم فروشنده به خوبی به شرایط قرارداد واقف خواهند بود. این شرایط شامل پرداخت هزینه های مختلف و میزان مسئولیتی است که هر یک از طرفین باید برعهده بگیرد. گاهی تمامی این موارد را باید فروشنده برعهده داشته باشد. اما گاهی نیز ممکن است خریدار مسئول انجام تمامی کارها و پرداخت هزینه ها است. اتاق بازرگانی بین المللی با ارائه ایکوترمزهای مربوط به شرایط های مختلف این کمک را به طرفین کرده است که بتوانند بهترین گزینه را انتخاب کرده و مطابق آن پیش بروند. در ادامه برای آشنایی با اصطلاحات اینکوترمز ، با موفق شو همراه شوید.

آخرین نسخه اینکوترمز

اینکوترمز 2010

اتاق بازرگانی بین المللی در سال 1936 این اصطلاحات را معرفی نموده و به صورت دوره ای با توجه به روندهای تجاری روز آنها را به روز رسانی می کند. به خاطر همین به روز رسانی نیز لازم است که در قراردادها ذکر شود که با توجه به کدام نسخه از این اصطلاحات بین المللی بازرگانی پیش خواهند رفت. برای مثال لازم است که عنوان شود که از نسخه 2010  (آخرین نسخه) استفاده شده است. اصطلاحات تجاری مورد استفاده در کشورهای مختلف ممکن است در ظاهر یکسان به نظر برسند اما در داخل کشور با معنای متفاوتی مورد استفاده قرار بگیرند.

نکات کلیدی درباره اینکوترمز

  • تاجران از اصطلاحات بین المللی بازرگانی برای درک بهتر یکدیگر در تجارت داخلی و بین المللی استفاده می کنند.
  • اتاق بازرگانی بین المللی، ایکوترمزها را در سال 1936 معرفی نموده و با توجه روندهای تجاری موجود آنها را به روز رسانی می کنند.
  • نمونه های رایج قوانین Incoterms برای انواع حمل و نقل عبارت است از: «تحویل در ترمینال»، «تحویل در مقصد با پرداخت هزینه ها و عوارض گمرک» و «تحویل کالا در در مبدا یعنی همان محل تولید».

قوانین اصطلاحات اینکوترمز برای انواع مختلف حمل و نقل

حمل و نقل بین المللی

برخی از نمونه های قوانین رایج اصطلاحات بین المللی بازرگانی برای انواع مختلف حمل و نقل همانطور که پیش تر گفته شده، «تحویل در ترمینال»، «تحویل در مقصد با پرداخت هزینه ها و عوارض گمرک» و «تحویل کالا در در مبدا» می باشد. طبق اعلام اتاق بازرگانی بین المللی نام اختصاری این سه به ترتیب DAT، DDP و EXW می باشد.

DAT در حقیقت حالتی است که در آن فروشنده اجناس را به یک ترمینال ارسال می کند و مسئولیت تمامی خطرات و هزینه های پیش رو تا زمان رسیدن اجناس و بارگیری را برعهده می گیرد. از ترمینال تا رسیدن محموله به مقصد نهایی نیز مسئولیت هزینه ها و خطرات احتمالی برعهده خریدار می باشد.

DDP اینکوترمزی را نشان می دهد که در آن مسئولیت تمامی خطرات احتمالی و هزینه های حمل و نقل برعهده فروشنده می باشد. در مرحله صادر نمودن محموله، فروشنده باید اجناس را در بندر ترخیص نماید و در مرحله وارد کردن نیز باز این خود فروشنده است که محصول را در مقصد مورد نظر دریافت می کند. علاوه بر این، فروشنده باید هزینه صادرات و واردات محصولاتی که تحت حالت DDP ارسال می شوند را نیز خودش پرداخت نماید.

در حالت EXW فروشنده موظف است که اجناس را آماده نموده و در محل تولید یا هر مکان مشخص دیگری به خریدار تحویل دهد. در این حالت مسئولیت تمامی خطرات احتمالی و هزینه های حمل و نقل نیز تنها برعهده خود خریدار است.

انواع دسته بندی اینکوترمز

قوانین اینکوترمز

در سال 2010 دو دسته اصلی از اینکوترمزها به روز رسانی شده و بر اساس حالت حمل و نقل مورد نظر دسته بندی شدند.

گروه اول اصطلاحات بین المللی بازرگانی که برای تمامی حالت های حمل و نقل مورد استفاده قرار می گیرند:

  • EXW مخفف Ex Work (تحویل کالا در مبدا یعنی همان محل تولید محصول)

EXW یک اصطلاح بین المللی بازرگانی در دنیای تجارت بین المللی است که حالتی را نشان می دهد که طبق آن فروشنده، محصول را در محل تعیین شده تحویل خریدار می دهد. در همین مرحله وظیفه فروشنده به اتمام می رسد و تمامی مراحل بعدی حمل کالاها برعهده خریدار است. تمامی هزینه های حمل و نقل را نیز خود خریدار متحمل خواهد شد.

  • FCA مخفف Free Carrier (تحویل کالا به حمل کننده در مبدا)

FCA اصطلاحی تجاری است که محل تحویل کالا را مشخص می کند. فروشنده موظف است محموله را در محلی که توسط خریدار مشخص شده است به حمل کننده مورد نظر او تحویل دهد. بر این اساس فروشنده وظیفه دارد هزینه ارسال محموله به محل مورد نظر را متقبل شود.

  • CPT مخفف Carriage Paid To (تحویل کالا با پرداخت کرایه حمل تا مقصد)

از اینکوترمز CPT برای اشاره به نوعی از حمل و نقل استفاده می کنند که در آن مسئولیت تمامی هزینه ها و خطرات احتمالی تا رسیدن محموله به مقصد توافق شده بر عهده فروشنده است. بعد از آن این خود خریدار است که باید مسئولیت تمامی موارد را داشته باشد.

  • CIP مخفف Carriage and Insurance Paid To (تحویل کالا با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد)

حالت CIP دقیقا همان شرایط حالت CPT را دارد. تنها تفاوت آنها این است که علاوه بر مسئولیت های قبلی، فروشنده وظیفه دارد بیمه لازم برای پیشگیری خطرات احتمالی را نیز تهیه نماید.

  • DAT مخفف Delivered At Terminal (تحویل در ترمینال)

همانطور که پیش تر گفته شد فروشنده اجناس را به یک ترمینال ارسال می کند و مسئولیت تمامی خطرات و هزینه ها را تا رسیدن اجناس و بارگیری را برعهده می گیرد.

  • DAP مخفف Delivered At Place (تحویل در محل)

در این اینکوترمز فروشنده تا زمان رسیدن کالاها به خریدار در محل تعیین شده مسئول است. اما وظیفه ای در قبال پرداخت عوارض و هزینه های گمرک ندارد.

  • DDP مخفف Delivered Duty Paid (تحویل در مقصد و پرداخت هزینه های گمرک)

در این حالت تا زمانی که محموله در محل تعیین شده در کشوری که خریدار در آن است به او تحویل داده نشود، تمامی هزینه ها و مسئولیت ها را بر عهده دارد. در واقع در حالت DDP فروشنده بیشترین مسئولیت ممکن را دارد و باید تمامی کارها از جمله بارگیری، حمل و ترخیص کالاها در کشور مقصد را خودش انجام دهد.

  • DDU مخفف Delivered Duty Unpaid (تحویل در مقصد بدون پرداخت هزینه های گمرک)

DDU حالتی از اینکوترمزها را نشان می دهد که مطابق آن فروشنده مسئولیت رسیدن ایمن کالاها به مقصد تعیین شده را بر عهده می گیرد. خریدار نیز مسئول انجام کارهای مربوط به واردات است و هزینه ای بابت عوارض و مالیات و موارد این چنینی گمرکی بر عهده فروشنده نیست.

گروه دوم اصطلاحات بین المللی بازرگانی مناسب برای حمل و نقل دریایی و حمل و نقل آبی داخل کشور:

  • FAS مخفف Free Alongside Ship (تحویل کالا در کنار کشتی در مبدا)

FAS یک اصطلاح تجاری است که مطابق آن فروشنده موظف است محموله را به یک بندر مشخص و در کنار کشتی تعیین شده توسط خریدار ارسال کند.

  • FOB مخفف Free On Board (تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدا)

در این شرایط فروشنده باید تا هزینه ها را تا زمان بارگیری و تحویل کالاها در عرشه کشتی پرداخت نماید. پس از آن تمامی هزینه ها و مسئولیت ها با خریدار خواهد بود.

  • CFR مخفف Cost and Freight (هزینه و کرایه حمل تا مقصد)

در این اینکوترمز فروشنده هزینه های حمل تا مقصد تعیین شده را بر عهده دارد. اما مسئولیت تمامی خطرات احتمالی پس از بارگیری با خریدار است و در این حالت بیمه ای از سوی فروشنده صورت نمی گیرد.

  • CIF مخفف Cost، Insurance و Freight (هزینه، بیمه و کرایه حمل تا مقصد)

CIF دقیقا همچون حالت قبل است. تفاوتی که این دو با یکدگیر دارند پرداخت هزینه های بیمه توسط فروشنده در کنار پرداخت سایر هزینه ها می باشد.

اینکوترمز چیست

اتاق بازرگانی بین المللی در خصوص حمل و نقل دریایی و همچنین آبی داخل کشور مثل FOB و CIF قوانینی ویژه ای را تعیین نموده است. در حالت Free On Board فروشنده و خریدار به ترتیب باید محموله را به یک کشتی مشخص شده تحویل داده و از آن تحویل بگیرند. خریدار یا فروشنده بسته به اینکه کالا تحت حالت حمل و نقل FOB به فروش رسیده است یا در حالت حمل و نقل FOB تا مقصد می باشد مسئولیت خطرات و هزینه ها را برعهده می گیرند.

در اینکوترمز CIF فروشنده باید محموله را به بندر تعیین شده ارسال نموده و آنها را در یک کشتی مشخص بارگیری کند. کلیه هزینه های حمل و نقل، بیمه و هزینه بارگیری بر عهده فروشنده می باشد. پس از آن نیز خریدار مسئول خطرات احتمالی و هزینه های حمل محموله از بندر تعیین شده تا انبار یا محل کسب و کار خود است.